Newsy

Remontowe straty oceniam dość wysoko. Pomijając fakt, że rzeczy, które skamuflowałam tak, aby były na wierzchu, bo są dla mnie ważne, do dziś nie zostały odnalezione, okazało się, że mam problemy ze sprzętem. Jak już odnalazłam wszystkie zasilacze, okazało się, że jeden z nich zupełnie nie łączy i nie wiem, czy coś nie halo z urządzeniem, czy na kablu... Załamię się, jak się okaże, że znowu trzeba coś dokupić. Kolejną moją żałobą jest mój w miarę nowy laptop od mojego A., który chcąc porządnie wyczyścić odkurzaczem z kurzu, który mógł wleźć między klawisze, niechcący wciągnęłam jedną bardzo ważną część jednego z przycisków, który odchyliłam, bo krył w sumie tuzin kocich kłaków. Biorąc pod uwagę, że w odkurzaczu jest masa pyłu ze szlifowania, a owa część ma może z milimetr, stwierdziłam, ze szans na znalezienie dużych nie ma, przykleiłam przycisk na taśmę i szykuję się do kupna nowej klawiatury ;/. Kurczę no, tak dbam o swój sprzęt i ciągle muszę mieć jakieś z nim przygody ;///

W dodatku, jak się walić to wszystko. Poruszałam temat rodziny w górach,do której często jeżdżę i jutro znów wyruszam w drogę? O ile pamiętam mówiłam, że im tez przydałaby się pomoc, bo nie najlepiej ze zdrowiem. No i kolejna osoba w szpitalu. Stan przedzawałowy. Mam nadzieję, że będzie wszystko dobrze, bo ta pani, miała już zawał 13 lat temu, więc może po prostu czas zmienić leki, no ale sam fakt... A żeby było śmieszniej, moja mama, która mieszka ze swoim facetem i jego wujkiem -starszym mężczyzną, musiała owego wujka umieścić w domu opieki. Ma zaawansowanego Alzheimera. Spalił im dom, paląc świeczki przy zdjęciach, robiąc takie cmentarzyki i niestety wymaga permanentnej opieki. Dlaczego niestety? Nigdy z nim łatwo nie było, facet był mocno wkurzający, ale teraz jej kochanek uznał... że mojej matki już nie potrzebuje. Ciągle grozi jej, że wyrzuci ją z domu, bo teraz nie musi się nikim opiekować. Więc doszedł kolejny problem...

Kolejnym newsem jest moja najlepsza przyjaciółka (którą niegdyś poznałam przez bloga swoją drogą) i coś, co zechCIAŁO zakiełkować jej w brzuchu. Długo nie wiedziałam, co o tym myśleć. Jej partner średnio mi się widzi. Opowiadała, jak ją odpycha, gdy chce się przytulać, jak zostawia ją w samochodzie, gdy idzie do kumpli, jak wstydzi się do niej przyznać przed rodzicami. Kocham ją, więc byłam przerażona, że z takim dupkiem jest w ciąży. Nawet jeśli nie do końca chodzi o jego chamstwo, a trudną rodzinę, jakieś zaburzenie z tym związane, jak go wychowywali. Moja Kochana za dużo przeszła, aby teraz mieć znowu pod górkę. Ona mocno wierzy, ze dziecko go zmieni. Faktycznie jest na tyle wierzący, że już ją ciągnie do ołtarza. Trochę mi przykro, jak sobie pomyślę, że to tak średnio z miłości, ale zaciskam zęby i mam nadzieję, że a nuż stanie się cud? Zaczyna ją chyba doceniać, przyznać się do niej już musi, może to rozwiąże większość ich problemów? Jeśli im się uda to nawet będę jej zazdrościć. Są razem zaledwie niecały rok, a ja od ponad roku na pierścionek czekam ^^'. A to już jest nie fair! ;P No, ale na razie się cholernie o nią boję i martwię, nie wiem, jaką stworzą rodzinę z jego mocnymi, chrześcijańskimi wzorcami. Nie akceptuje antykoncepcji, nie akceptuje za bardzo jej wyjazdów... Może jako żona, będzie miała na niego większy wpływ? Heh, jako psycholog złapałabym się za głowę, jako przyjaciółka, naprawdę mam taką szczerą nadzieję.

A teraz lecę na spotkanie z moim byłym - M.. Jemu życie też się trochę poukładało. Do więzienia raczej nie wróci, bo znalazł w końcu pracę i się ustabilizował. Znalazł nawet dziewczynę, zamieszkali razem. Mają jakieś tam drobne problemy, których on niezbyt rozumie, więc spróbuję mu jakoś pomóc, choć wystarczyło mi jedno, co mi powiedział: "poznałem ją w psychiatryku, ma schizofrenię", aby wiedzieć, że na dłuższą metę ten związek, może go jedynie zniszczyć. Dziewczyna zachowuje się dalej, jakby miała jakieś halucynacje i wszystko odreagowuje na nim...

Heh, czuję się jak w telenoweli, jeden odcinek, kilka historii i takich, że aż dziw bierze. Nie wiem nawet o kogo mam się bardziej martwić... O chorych? o matkę? o przyjaciółkę?
 ----------------------------------------

Kuklake, jeśli masz to zostaw mi swój adres bloga, czy jakiś kontakt do siebie, jak znowu wpadniesz.

A zapraszam na mojego bloga literackiego, gdzie zamieściłam fragmenty swojej powieści i czekam przy doradzeniu okładki :). tutaj