Z dzienniczka samodzielnej Mononoke 1

Ledwie przestałam płakać nad straconą stówą, przyłożyłam głowę do poduszki, a już jakiś debil obudził mnie telefonem... Nie zdążyłam odebrać, nie zamierzałam nawet oddzwaniać, bo numer wyglądał, jak jeden z tych: "zostałeś wylosowany, wyślij smsa za 10 tysięcy, a może wygrasz milion!". No ale pewności nie było, więc jak przebudziłam się na dobre i wzięłam za naukę do kolosa, zadzwoniłam w międzyczasie (wszystko lepsze od nauki) i dowiedziałam się, że zostałam zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną... Kobieta gderała z szybkością wiewióra z prawdziwej historii czerwonego kapturka i to po kofeinie, więc jedyne, co zrozumiałam to adres, i że chodzi o stanowisko kierownik sektora.

Na rozmowę ubrałam letnią sukienkę, acz elegancką. Był w końcu upał. Kiedy naciągnęłam ją na siebie odkryłam niepokojącą rzecz.... Kiedy te cycki zdążyły mi tak urosnąć? Nie mając czasu na przebieranki włożyłam białą kurteczkę, mającą przykryć nieco dekolt. Przez tel słyszałam głos kobiety, więc bynajmniej nie był to atut. Jadąc autobusem spociłam się jak dziwka w kościele, ale udało mi się nawet zdążyć na czas. Problem był jednak spory... Pod jednym adresem mieściło się kilka firm, a ja oczywiście nie pamiętałam do jakich słałam CV. Jako że to stanowisko wiąże się z inwentaryzacjami, olałam kawiarenkę i zaczęłam pchać się do odzieżowego, ale na szczęście ochroniarz (wielce zdziwiony moim brakiem wiedzy o firmie, do której aplikuję) po numerze pokoju domyślił się o, co chodzi i wskazał drogę.

Ponieważ list motywacyjny przedstawiał mnie w świetle "nie do zdarcia", to starałam się wyeksponować na stoliku moją pewność siebie. (ku własnemu przerażeniu odkryłam, że na stolik pchały się jednak głównie cycki). Wykorzystując swój staż w szpitalu psychiatrycznym, nawypisywałam, iż nic mnie już nie zaskoczy. Musiałam sprostać temu wizerunkowi i ku mojemu zdumieniu nawet mi się to udało. Gdy babka, która zajmowała się rekrutacją wprowadziła dziewczynę aplikującą na to samo stanowisko, okazało się, że tamta jest dla mnie idealnym tłem ;P. Nie robiłam nic specjalnego, to ona sama wygadała się, że jest leniwa, nie ma żadnego doświadczenia i mimo, że babka sprawdzała jedynie naszą pewność siebie, i mówiła że znajomości języka sprawdzać nie będzie i nie trzeba brać udziału w zagranicznych wyjazdach, zachęcając dziewczynę, aby potaknęła, że zna angielski - wycofała się. Żadnego: "dam radę, nadgonię, popracuję w wakacje", tylko niepewność, nie wiem, uszy po sobie.

Wydaje mi się, że na rozmowie nie tyle trzeba kłamać, co dostosowywać się do oczekiwań. Ja też jestem leniwa, ale wymieniłam inną wadę, nie kolidującą z pracą. Przyczepili się tylko do braku prawka, ale powiedziałam, że nad nim myślę (myślałabym intensywniej, gdyby nie cena mojego przyszłego smartfona, lecz nie można mieć wszystkiego). 

Szkoda, że do CV nie można dopisać prowadzenia wampirzego klanu w Blood Wars ;P. Tyle, ile ja konfliktów musiałam rozwiązać mając ponad 40 osób do skoordynowania to naprawdę powinno robić wrażenie ^^.

Jednak większe wrażenie na babce zrobił fakt mojej sezonowej pracy w Anglii. A jak dowiedziała się, że miałam raptem 18 lat, wsiadłam sama w samolot, i sama jeszcze tego samego dnia znalazłam sobie pracę i mieszkanie, to zrobiła takie "wow" w oczach. Oczywiście w tamtych czasach to raczej nie była pewność siebie, czy super umiejętność radzenia sobie, tylko bardziej głupota i brak dbałości o własne życie, ale tego już nie dodałam...

Tak, czy siak muszę czekać do piątku na decyzję. Praca jest zajebista, więc byłoby cudownie się dostać. Biorę zleceń tyle ile chcę w miesiącu i kiedy chcę. W dodatku wyjazdy zagraniczne, za które płacą dodatkowo pomijając noclegi, transport i żywienie, oraz fakt, że wyjazdy trwają 2 dni, praca 4 godziny ;). Za te 4h dostaję 80 zł, jak to zlecenie wyjazdowe to stówę dodatkowo za każdy dzień. Jednak najpiękniejsza jest ta elastyczność. Jak Misiek będzie miał dyżur to se walnę weekendowe zlecenie i już. Brak kolosów to skoczę dorobić w tygodniu. W wakacje wiadomo więcej. Na bank chcę też pojechać służbowo do Rosji i Niemiec ^^. Po Polsce też są wyjazdy, to odwiedzę może, gdzieniegdzie znajomych przy okazji?

Mam jednak w życiu farta... Z palcem w dupie z tą pracą uzbierałabym na smartfona i sierpniowe szaleństwa na Krymie! Pomijając fakt, że nadchodzi kolejna wysoka waloryzacja rent ;). Może ta praca umożliwiłaby mi powrót do tańca? Albo naukę czegoś nowego? I to w jaki sposób! Mam tylko pokazywać podczas inwentaryzacji, co mają robić inni -_-'. Nie mówiąc o wpisie do CV (dla psychologa zarządzanie i praca z ludźmi, jest mega ważna, a tą pracę mogę wykonywać przez długi okres czasu). Kobieta mówiła też, że to firma świeża, w której szybko i łatwo dostać awans. To też coś. Za szkolenia, które się mają odbyć już w przyszłym tygodniu także płacą tyle, co za zlecenie...

WIĘC TRZYMAĆ KCIUKSY ZA MONONOKE!!!